Geland tussen de hartendiefjes - Reisverslag uit Tondano, Indonesië van Tamara Slot - WaarBenJij.nu Geland tussen de hartendiefjes - Reisverslag uit Tondano, Indonesië van Tamara Slot - WaarBenJij.nu

Geland tussen de hartendiefjes

Blijf op de hoogte en volg Tamara

12 Februari 2014 | Indonesië, Tondano

Hoi leuke mensen die dit lezen!

Op dit moment zit ik in het weeshuis tussen de kinderen die aan het studeren zijn.
Naast mij zitten een paar van mijn eigen studenten hun huiswerk te maken.
Ze moeten met een paar zinnetjes een eigen scene schrijven, met het thema: Liefde! Omdat het vrijdag Valentijnsdag is, vond ik het leuk om ze een scene over de liefde te laten maken.

Ik heb al weer veel te lang niet geschreven, want ik heb het veel te druk!
bereid je dus maar voor op een lang verslag.

De laatste keer dat ik heb geschreven was vorige week dinsdag. Ik zal proberen om een snelle samenvatting te maken, maar er is een heleboel gebeurd, dus snel zal de samenvatting niet worden.

Wo 05-02-14: De activiteitenmiddag
Om voor onze lessen een leuke introductie te doen, hebben we een activiteitenmiddag georganiseerd.
Er werden 4 groepen gemaakt, de eerste groep ging bij Luuk een namenspel doen, groep 2 bij Rianne eierlopen, groep 3 ging bij mij een sponzen estafette doen; in 2 teams moesten ze zo snel een emmer water leeg krijgen d.m.v. sponzen te vullen, over hun hoofd door te geven, en in de emmer aan de andere kant van de rij de spons uit te knijpen.
Toen we alle groepen hadden gehad, gingen ze in één lokaal verzamelen, en kregen ze een snoepje. Toen kwam ik binnen als clown. Het was een groot succes! De kinderen vonden het allemaal superleuk!

Do 06-02-14: De Landingsdag
's Morgens een superleuke les Engels/Nederlands gegeven. De kinderen mochten zelf woorden die ze in het Nederlands wilden weten opschrijven, dan gingen wij ze vertalen.
's Middags kwamen Pastor Jacob en Yanto bij ons huis om de zolder dicht te timmeren, zodat we geen last mee zouden hebben van de ratten, die er heeeel veel zijn!
Daarna gingen we met Yanto als vertaler naar Tomohon om boodschappen te doen. Met de taxi gingen we op pad! Hier hebben ze niet gewone taxi's die wij kennen, nee, het zijn allemaal kleine blauwe busjes, waar je met 8 personen in past (als je propt).
Ook hebben ze allemaal een dikke muziek installatie, en discolampen in de auto. Echt een feestje dus!
In Tomohon eerst naar de KFC geweest, lekker eten :)
Daarna boodschappen doen, en snel weer een taxi zoeken, want die gaan na half 8/ 8 uur niet meer.
We moesten over een markt lopen om bij de taxi's te komen, en ondanks onze haast genoot ik van dat moment. De terugweg hadden we een prachtige taxi! Ik zal proberen foto's te uploaden!

Toen we thuis waren gingen we even naar de asrama. Er waren een paar jongens aan het gitaarspelen, en Rianne en ik gingen er bij zitten. We vroegen of ze voor ons wilden zingen, en dat deden ze. Prachtig!
Toen moesten wij een liedje zingen, en zo wisselde het af. Er kwamen steeds meer kinderen bij, en we gingen over op engelse liedjes, die iedereen een beetje mee kon zingen. Toen kwam Someone like you van Adele. Dat raakte me echt! Zo mooi!

Toen ik naar huis liep, zat mijn hoofd heel erg vol, en had ik een brok in mijn keel.
Ik moest naar huis bellen.
Toen ik dat deed kreeg ik mama aan de lijn, fijn om even de stem van mijn lieve mama te horen. Volgens mij huilde ze stiekem aan de andere kant van de lijn, maar ik liet niet merken dat ik dat door had. Toen ik Marten aan de lijn kreeg moest ik toch wel even een traantje wegpinken. Ik miste ze.
Toen moest ik even met Beun bellen, want die kan mij altijd opvrolijken! Meteen toen ik haar stem hoorde werd ik vrolijk. Leuk om mijn vriendinnetje weer eventjes te horen!
Toen ik buiten kwam vroeg Luuk: "Je bent geland hè?" KUT! Dat is het!
Ik had tot donderdag het gevoel gehad dat ik hier op vakantie was ofzo. Nu drong het tot me door dat ik hier, ondanks mijn superleuke groep, alleen was, aan de andere kant van de wereld.
Die dag waren wij allemaal geland. We hebben prachtige gesprekken gehad, en met zijn allen een potje gejankt. Wat voelde dat goed!

Vr. 07-02-14 Eerste echte les
Deze vrijdag heb ik mijn eerste echte les gegeven! Ik ben aan de slag geweest met de basishouding, het gebruiken van je lichaam en emoties.
Het was een superleuke les! Ik had als laatste spel opdracht twee tasjes met briefjes. In het ene tasje zaten emoties, in het andere tasje zaten zinnetjes. In tweetallen moesten ze ieder uit elk zakje een briefje pakken. Met het zinnetje en de emotie moesten ze samen spelen. Klein beginnen en over de top eindigen. Wat waren ze goed! Super fanatiek! Echt heel erg leuk! Toen alle kinderen met elkaar samengewerkt hadden, mochten ze met mij. Heel erg leuk! Zelfs de principal wilde een keer met mij samen!
Ik ben erg tevreden over mijn eerste les!

Za. 08-02-14 Touren!
Zaterdagochtend gingen we met een paar leeftijdsgenoten in de auto van Pastor touren rond het Tondanomeer. Supermooi! Wat een groot meer zeg! Later gingen we naar Tomohon, en daar gingen we een berg op, waar we prachtig uitzicht hadden op Locon, de vulkaan. Daar hebben we gezellig gepicknickt.
Een geslaagde ochtend. Later vroegen die leeftijdsgenoten of we met hun mee wilden naar het huis van een vriend. Ja, gezellig dachten wij! We kwamen daar aan, en het hele huis zat vol! Leuk! Toen we gingen zitten, werd iedereen al snel stil. Okee.. Bleek dus dat ze een of andere kerkelijke bijeenkomst hadden op zaterdag. WTF. Hier hadden we ons niet echt bepaald op voorbereid. Ik vond het een hele vreemde situatie, en ik keek even naar Luuk. Die zat daar al met de slappe lach! Ik kon me met moeite inhouden. Werkelijk alles daar was lachwekkend! Er stond een kerstboom in volle glorie, er stond een nep-tomatenboom, op tafel zat een afschuwelijk lelijke nep-kat en er moest iemand iets voorlezen, maar niemand wilde dat. Ik heb geprobeerd zo discreet mogelijk de slappe lach te hebben, maar dat was zo goed als onmogelijk.

Toen alles bijna afgelopen was kreeg ik een doormidden geknipt hartje in mijn hand gedrukt. Ik vroeg wat ik hier mee moest. Degene die de andere helft van het hartje was jouw match. Een van de jongens die steeds al heel fanatiek Hello Tamara riep, kwam met een grote grijns op me af. Hij deed zijn hartje tegen die van mij, en... We waren geen match. Daar baalde hij zichtbaar van! Haha! Hij zocht zijn match op, en ging chagrijnig naast haar zitten. Mijn match was een wat dikke, onzekere jongen van een jaar of 14. Hij wist niet zo goed wat hij met de situatie aan moest, en ik zei maar sorry, omdat hij met mij in deze situatie verzeild was geraakt.
Een beetje beschaamd gingen we naar huis. Ik schaamde me een beetje dat ik mijn lach niet had kunnen houden. Wat een dag!

Zo 09-02-14 De kerkdienst en naar Gerard
Zondag moesten we om 7 uur in de kerk zitten. Wat een vroegte! Maar we hadden het belooft. Een lange kerkdienst volgde. Het bleek een speciale dienst te zijn om ons te bedanken. Heel erg speciaal dus.Een beetje jammer dat het in het Indonesisch was, want zo konden we er weinig van verstaan! Toen werden we onverwacht naar geroepen om ons voor te stellen. Ik probeerde het zo goed en zo kwaad als het ging in het Indonesisch, maar blijkbaar zei ik iets verkeerd! In plaats van tua (jaar) zei ik tahu ofzo en dat betekende god. Dus iedereen begon te lachen, en ik dacht dat ze dat deden, omdat ik zo goed in Indonesisch probeerde te praten. Niet dus.
Na de kerk dienst moesten we naar Tomohon, naar Gerard.
Daar gingen we naar de buddha tempel, die in de straat naast hem staat. Super mooi! Ik heb voor iedereen die mij dierbaar is een wierookje opgestoken, en een wens gedaan.
Later hadden we coach gesprek, en heeft Gerard ons op zijn scooter leren rijden. Het was namelijk een schakelscooter, met een rem bij je voet, dus dat was even wennen. Toen ik dat al gauw onder de knie had, even een klein eindje rond gecrosst, mooi man!

Nou lieve mensen. Ik vind het wel weer genoeg voor vandaag. Ik zit tussen allemaal hele lieve en leuke, maar hele drukke halfbroertjes en zusjes, dus ik heb er volgens mij meer dan twee uur over gedaan om dit verslag te schrijven.

Slaap lekker, ik ga nog even gezellig doen hier, tussen een paar kinderen die mijn hart aan het stelen zijn!

Liefs,
Tamm xxx

  • 12 Februari 2014 - 17:50

    Tineke:

    oooh tamara,weer leuk te lezen,ik kreeg een brok van jullie huil momenten.Geniet maar heerlijk van je "gelande vakantie"groetjes

  • 12 Februari 2014 - 21:27

    Silvia Beun:

    Het was fijn om even met je te bellen Tam. Ik mis je gezelligheid wel hier in Nederland. Gelukkig bestaan er telefoons en internet en weet ik dat je de tijd van je leven hebt.

    Ik moet maar gaan sparen, dan kun jij me Indonesië laten zien en dan laat ik je Ethiopië zien! :)

    Dikke knuffel xx

  • 12 Februari 2014 - 22:52

    Danielle (en Anna!!):

    Heerlijk om je verhalen te lezen...! Het belmomentje tussen jou en m'n zusje kan ik me helemaal voorstellen, whaha, die is soms gewoon harstikke gek ;) kan niet anders dan dat je dan moet lachen.. :P


  • 14 Februari 2014 - 09:20

    Siepie:

    Leuk verslag meis, en erg leuk dat je er ook foto`s bij hebt gedaan!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Tamara

Actief sinds 17 Jan. 2014
Verslag gelezen: 435
Totaal aantal bezoekers 8487

Voorgaande reizen:

30 Januari 2014 - 12 April 2014

Sulawesie, Indonesië

Landen bezocht: