Ratten, tsjiktsjaks en Bulés

Hallo allemaal!
Leuk dat je even kijkt hoe het met me gaat in het verre Indonesië!

Op dit moment zit ik in het weeshuis, want daar hebben we internet. Wel heel slechte internet, maar we hebben internet!
Achter mij is het kinderkoor van de kerk aan het repeteren, ze kunnen heel mooi zingen, maar wat een kattengejank! Niet bepaald vrolijke muziek.

De afgelopen dagen zijn we helemaal geïntegreerd in de Indonesische cultuur voor mijn gevoel. wel op z'n Hollands, want overal waar je komt ben je een attractie. Bule, bule (boelé -blanke-) roepen ze overal, en iedereen kijkt naar je.
Als je dan terug kijkt is het net alsof ze je uitlachen. Dat komt omdat ze het heel spannend en gek vinden dat jij contact maakt. De eerste keren voel je je daar heel raar door.
Ook moeten we overal op de foto, alsof we beroemd zijn.

We hebben ook meteen kennis gemaakt met de planplan-mentaliteit. Afspraken maak je wel, maar een minuut later is alles weer anders, en komt iemand gewoon niet, of een uurtje of twee later. Moet je je helemaal niet druk om maken, en het lukt me wel aardig om dat ook niet te doen. De anderen van mijn groep storen zich er soms nog wel aan.

Toen we in Tondano aankwamen, gingen we meteen door naar het weeshuis. Het nieuwe gedeelte is supermooi! Het oude gedeelte was shockerend! Ik zal een paar foto's bijvoegen, waarop je kan zien hoe de bedden en de kastjes van het oude weeshuis er uit zagen.

We zijn ook naar de school geweest, die er nog best mooi uitziet. Wel oude, vervallen lokalen, maar er zijn wel actuele boeken.

In de ochtend observeren we bij de docenten van de school. De eerste dag observeerde ik bij de lerares Duits. Die vertelde dat er veel kinderen die hun ouders verloren op school en in het weeshuis zaten, maar ze vertelde ook dat er heel veel kinderen in het weeshuis zaten die van andere eilanden kwamen, om hier te studeren. Vet raar! Die kinderen zitten hier gewoon in een weeshuis, terwijl ze duizenden kilometers verderop ouders hebben die ze nooit zien.

Ik zat dus bij Duitse les. Een hele leuke lerares, die het leuk vond dat ik er was. We waren wat theorie aan het doornemen, en daarna gingen we zingen in het Duits. Ik heb me rot gelachen! Sta je aan de andere kant van de wereld Duitse schlagers van Dennie Christian te zingen! Gekker had ik het niet kunnen bedenken!

'S Middags was het de bedoeling dat we zelf les zouden gaan geven, maar er waren geen kinderen.. Planplan dus.. Toen konden we mooi ons huisje inrichten en schoonmaken, want dat was heel hard nodig! (foto's worden bijgevoegd)

's Avonds hebben we in het weeshuis gedanst, en spelletjes gedaan, (zet ik ook een filmpje van bij) Was superleuk!

Vandaag ging om 6 uur weer de wekker, want de school begint om 7 uur.
Ik en Rianne konden ons bed niet goed uitkomen, toen Marco onze kamer al binnen stapte om te douchen. "Iiieee, Aaah, OEEEH, jezus wat is dat KOUD!"We hebben inderdaad geen warm water, en 's avonds na 8/9 uur helemaal geen water.
Van Marco's gegil wordt je wel wakker, dus ik ging mn bed maar uit om theewater op te zetten.
Na Luuk was ik aan de beurt om te douchen. HALLELUHJA, wat is dat koud! Maar snel m'n hoofd onder de kraan, en m'n haar gewassen (het meest noodzakelijke) en met een washandje de rest gewassen, twee tellen afspoelen, en er gauw er onderweg!

Toen naar school. Ze beginnen met een vreselijk langdradige opening met gebeden en liedjes. Sta je daar, als niet-gelovige.
Daarna begon ik weer met observeren van een docent. Volgens mij zat ik bij iets van wiskunde, want er stond mathematik op het boek, maar er kwamen geen cijfers aan te pas, alleen maar letters en symbolen, die ik nog nooit in een wiskundeboek heb zien staan, dus misschien was het ook wel aardrijkskunde of economie.

Later in de ochtend mocht ik samen met Luuk les geven in Nederlands.
We hebben ze leren tellen, het alfabet opzeggen, jezelf voorstellen, leeftijd en woonplaats, en de lichaamsdelen.
Daarna hoofd,schouders, knie en teen, en galgje gespeeld. Was een groot succes!

Vanmiddag waren we vrij en zijn we met Pastor Jacob, het hoofd van de kerk en het weeshuis, naar Tomohon gereden om boodschappen te doen.
Hij had als verrassing dat we op de top van een berg pisang goreng (gebakken banaan) gingen eten, wat een prachtig uitzicht onder het genot van dit heerlijke hapje!

Nu zo maar weer naar ons huisje, gezellig tussen de tsjiktsjaks (een soort salamander die een klik geluid maakt) en de ratten die over het plafond lopen.


Ik wens jullie nog een hele fijne dag toe. Het is hier al bijna 21:00 uur, dus voor mij rest alleen nog de avond.

Ik zal snel meer schrijven, en hoop dat ik niet elke keer zo'n ellenlang verslag heb, hihi. Ik heb gewoon veel te vertellen.

Tot de volgende keer!

Liefs van Tamm <3